ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΠΙΟΡΝ ΜΠΟΡΚ

Ο Μποργκ γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου του 1956 στην Στοκχόλμη της Σουηδίας. Για την ακρίβεια μεγάλωσε στο Σόντερνταλ, ένα μικρό προάστιο της Στοκχόλμης. Στην ηλικία των 6 ο Μπιορν Ρούνε Μποργκ δέχθηκε το καλύτερο δώρο της ζωής του (όπως δήλωσε αργότερα), μια χρυσή ρακέτα, βραβείο του πατέρα του από ένα τουρνουά πινγκ-πονγκ. Αυτή η ρακέτα ήταν το εύναυσμα για τον «ξανθομάλλη» σουηδό, ώστε να ασχοληθεί με το τένις. Πολλοί τον λάτρεψαν σαν θεό του τένις και άλλοι τόσοι τον μίσησαν όταν σε μια συνέντευξή του το 1981 και σε ηλικία μόλις 26 χρονών δήλωσε πως σταματάει το αγαπημένο του άθλημα. Θεωρήθηκε ως ένας απ’τους καλύτερους τενίστες όλων των εποχών, ενώ κανείς δεν ξέρει το πόσα Grand Slam θα έφτανε αν σταματούσε τόσο νωρίς να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο.

Το 1972, όταν ο Μπιορν ήταν 15 ετών, έγινε ένας απ’τους νεότερους παίκτες στην ιστορία του αθλήματος που έλαβε μέρος σε Davis Cup, εκπροσωπόντας την χώρα του. Λίγο αργότερα, την ίδια χρονιά κατέκτησε το Wimbledon στους junior και το μέλλον του διαφαινόταν ευοίωνο. Το 1974 ήταν μια απ’τις σημαντικότερες χρονιές για τον Μποργκ, καθώς τότε κέρδισε τον πρώτο του τίτλο στο Italian Open. Το σημαντικότερο όμως ήρθε δυο βδομάδες αργότερα, όταν στον τελικό του French Open νίκησε τον Μανουέλ Οράντες με 3-2 σετ και κατέκτησε το πρώτο του Grand Slam. Τότε, σε ηλίκια μόλις 18 ετών έγινε ο νεότερος παίκτης όλων των εποχών που κατακτά το French Open. Το ρεκόρ αυτό καταρίφθηκε απ’τον Ματς Γουιλάντερ το 1982 και μετέπειτα απ’τον Μάικλ Γιανγκ το 1989. Ο Μποργκ εντυπωσίασε εκ νέου τον κόσμο του τένις με το να κρατήσει τα σκήπτρα και στο επόμενο French Open, επικρατώντας του μεγάλου Γκιγιέρμο Βίλα. Την ίδια χρονιά έφτασε στα προημιτελικά του Wimbledon, αλλά εκεί έχασε απ’τον μετέπειτα νικητή του θεσμού, Άρτουρ Άσε.

Ένα εκπληκτικό ρεκόρ που κατέχει ο Μπιορν Μποργκ μέχρι σήμερα, έχει να κάνει με την συμμετοχή του στο Davis Cup. Στη συγκεκριμένη διοργάνωση, ο Σουηδός, κατάφερε (1975) να κατακτήσει 2 τίτλους στα μονά και έναν στα διπλά, όταν η Σουηδία επικράτησε της  Τσεχοσλοβακίας στον τελικό με 3-2 σε σύνολο. Το ρεκόρ, βέβαια, δεν ήταν αυτό. Ο Μποργκ με τις συγκεκριμένες νίκες εκείνη την χρονιά έφτασε τις 19 συνεχείς στον θεσμό απ’το 1973. Το εκπληκτικό, δε, ήταν το γεγονός πως ο Μποργκ δεν έχασε κανέναν αγώνα στο Davis Cup μέχρι που αποσύρθηκε απ’το τένις, επιτυγχάνωντας έτσι ένα αξεπέραστο, μέχρι τις μέρες μας, ρεκός των 33 διαδοχικών νικών στο θεσμό. Άνθρωποι που ασχολούνται χρόνια με τον χώρο του τένις δηλώνουν ακόμα και σήμερα πως ένα τέτοιο ρεκόρ πολύ δύσκολα θα σπάσει.

Το 1976 ο Μποργκ κέρδισε το Wimbledon χωρίς να χάσει ούτε σετ στον τελικό απέναντι στο αδιαφιλονίκητο φαβορί του τουρνουά, Ίλιε Ναστάζιε. Τον αμέσως επόμενο χρόνο ο «ξανθός» επανέλαβε τον περσινό του άθλο νικώντας στον τελευταίο αγώνα τον τεράστιο και Νο.1 της κατάταξης, Τζίμυ Κόννορς. Το ίδιο καλοκαίρι ο Μποργκ βρέθηκε στην 1η θέση του πίνακα της παγκόσμιας κατάταξης.

Ακολούθησε μια εκπληκτική τριετία για τον Σουηδό, ο οποίος τις χρονιές 1978-80 κέρδισε και τους τρεις διαδοχικούς τίτλους στο Wimbledon, ενώ ακριβώς το ίδιο έκανε και στο French Open. Με αντιπάλους στους τελικούς, όπως οι ΜακΕνρόι και Κόννορς, ο Μποργκ έδειξε σε όλους ποιο είναι το αφεντικό των courts. Η αποδοχή της κυριαρχίας του ήταν καθολική. Όλοι μιλούσαν για την αγωνιστική ευστροφία του, ενώ το εκπληκτικό backhand του Μποργκ με τα δυο χέρια έκανε την ειδοποιό διαφορά σε σχέση με τους αντιπάλους του. Το 1980 ο Μπιορν Ρούνε Μποργκ κατέκτησε το τελευταίο Wimbledon της καριέρας του. Εκείνος ο τελικός θεωρείται μέχρι σήμερα, αν όχι ο καλύτερος, ένας απ’τους top-3 τελικούς των 5 σετ όλων των εποχών. Αντίπαλος του τότε ήταν για ακόμα μια φορά ο Τζον ΜακΕνρόι. Στο tie-break του 4ου σετ ο αμερικανός έφτασε 5 φορές σε σετ πόιντ, ενώ ο Μποργκ 6, πριν τελικά ο ΜακΕνρόι κερδίσει το σετ. Στο τελευταίο και συναρπαστικότερο σετ, ο Μποργκ έδωσε ρέστα. Με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, καθώς και με 19 άσους, επικράτησε του αντιπάλου του μετά από 3 ώρες και 54 λεπτά παιχνιδιού. Την ίδια χρονιά οι δυο τους ξανά βρεθήκανε σε έναν επίσης πολύ καλό τελικό στο U.S Open. Εκείνος ο τελικός διήρκησε 4 ώρες και 13 λεπτά.

Το τέλος των μεγάλων τίτλων για τον Μποργκ ήρθε το 1981, όταν νίκησε τον Ιβάν Λεντλ στον τελικό του French Open. Στο συγκεκριμένο Grand Slam, ο Μποργκ κρατάει ακόμα το ρεκόρ στους άντρες, καθώς το έχει κατακτήσει 6 φορές. Την ίδια χρονιά έπαιξε και στον τελικό του U.S Open, χωρίς όμως να καταφέρει να τον κατακτήσει, καθώς έχασε απ’τον άσπονδο φίλο του Τζον ΜακΕνρόι.

Το 1982 ο Μπιορν Μποργκ αγωνίστηκε μία και μοναδική φορά. Στο τουρνουά του Μόντε Κάρλο, ο Σουηδός κατάφερε να φτάσει μέχρι τα προημιτελικά, αλλά εκεί προδώθηκε απ’τον κακό του εαυτό και έχασε απ’τον πολύ υποδεεστερό του Γιάνικ Νόα στα προημιτελικά του θεσμού. Ο κόσμος του τένις άρχισε ήδη να θορυβείται απ’την αγωνιστική απραξία του Μποργκ. Ο τελευταίος επιβεβαίωσε την κρίση λίγο αργότερα. Τον Ιανουάριο του 1983 ο Μπιορν Μποργκ ανακοινώνει σε συνέντευξη τύπου πως αποσύρεται δια παντώς απ’τα courts σε ηλικία μόλις 26 χρονών. Η είδηση έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στα αυτιά των παρευρισκόντων και όχι μόνο. Ένας απ’τους καλύτερους παίκτες της εποχής ανακοίνωνε πως σταματάει το τένις, προκαλώντας οδυνηρό ξάφνιασμα στους οπαδούς του ανά την υφήλιο.

Κανείς δεν μπορούσε να δώσει εξήγηση στο τι πραγματικά συνέβη και ο Μποργκ είχε ήδη απομακρυνθεί απ’τις δημόσιες εμφανίσεις. Λίγο αργότερα άρχισαν να βγαίνουν στο φως κάποιες φήμες, οι οποίες τελικά είχαν ρεαλιστικό υπόβαθρο. Ο αγαπημένος Σουηδός ήταν εθισμένος σε ναρκωτικές ουσίες, καθώς έπασχε επίσης και από ψυχολογικά προβλήματα. Αργότερα, στην δεκαετία του 80’ ο Μποργκ έκανε κάποιες δημόσιες εμφανίσεις και φάνηκε να θέλει να επιστρέψει στη φυσιολογική του ζωή. Τίποτα άλλο εκτός του τένις δεν θα ήταν φυσιολογικό για τον Μποργκ. Ενώ αρχικά έκανε κάποια αξιόλογα βήματα στον χώρο της μόδας (ιδρυτής της γνωστής εταιρείας «Bjorn Borg Fashion»), στις αρχές του 90’ θέλησε εκ νέου να δοκιμάσει την τύχη του στο τένις, επιστρέφοντας σχεδόν μια δεκαετία αργότερα. Βέβαια, τίποτα δεν ήταν όπως παλιά. Ο Μποργκ δεν ήταν σε θέση να αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο και αυτό φαινόταν απ’τα τουρνουά που ελάμβανε μέρος.

Κανείς δεν ξέρει τι θα μπορούσε να καταφέρει ο «τρελός» Σουηδός αν δεν σταματούσε τόσο πρόωρα την καριέρα του. Ο τρόπος που αγωνιζόταν όμως ήταν πραγματικά μοναδικός και στο μυαλό των εκατομμυρίων θαυμαστών του, αυτό δεν πρόκειται να ξεχαστεί ποτέ. Το όνομα του «ξανθού» μπήκε στο Hall Of Fame το 1987. Ο Μποργκ βρέθηκε στο Νο. 1 της παγκόσμιας κατάταξης για συνολικά 109 εβδομάδες ανάμεσα στο 1977 και 1981. Κατάφερε να κατακτήσει 77 τίτλους στα μονά και 4 στα διπλά. Οι ειδικοί αναλυτές στον χώρο του τένις τον θεωρούν έναν απ’τους καλύτερους παίκτες του αθλήματος, ενώ έχει ψηφιστεί ως ο καλύτερος τις σεζόν 1977-81’.

MAJOR TITLES (11)-French singles, 1974, 1975, 1978, 1979,1980, 1981; Wimbledon singles, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980. DAVIS CUP—1972, 1973, 1974, 1975, 1978, 1979, 1980; record: 37-3 in singles, 8-8 in doubles. SINGLES RECORD IN THE MAJORS—Australian (1-1), French (49-2), Wimbledon (51-4), US.(40-10).

ΠΗΓΗ:WWW.TENNIS24.GR